Достапни болнички услуги, вклучително и услуги во амбулантски одделенија

Со кого да разговарате кога го развивате планот за нега?

  • За сите опции разговарајте со поединецот или корисникот на услугата. По земање на соодветна информирана согласност на лицето со попреченост, неговото семејство, членовите, старателите и лицата за поддршка, активно вклучете ги во изготвувањето на плановите за грижа.
  • Членовите на семејството, негувателите и лицата за поддршка можат да играат клучна улога во поддршката и грижата за лицата со попреченост и се непроценлив извор на експертиза за попреченоста, здравјето и благосостојбата на една личност. Сепак, семејните негуватели и другите лица за поддршка никогаш не треба да се користат за замена на општата медицинска сестра или персоналот за медицинска нега.
  • да се обезбеди ефикасна поддршка по излегувањето од болниц. Организирајте мултидисциплинарен пристап за случаи каде е потребно; на пример, кога лицето има сложена здравствена состојба со повеќе коморбидитети или поголеми потреби од поддршка. Меѓудисциплинската поддршка може да биде непроценлива во лекувањето на некој со деменција, со интелектуална попреченост, со потешкотии во менталното здравје, со повреди на ‘рбетот или други сложени потреби.
  • Поврзете се со други медицински тимови вклучени во грижата и третманот на лицето, како што е соодветно.
  • Искористете ја стручноста на персоналот од целата болница, како што се физиотерапевти, социјални работници и логопеди и јазични терапевти, кои ќе помогнат при планирање услуги и информации за лица со попречености пред приемот и при отпуштање
  • Поврзете се по потреба со давателите на услуги за попреченост, здравствениот работник кој е одговорен за лицето или клиничките специјалисти за попреченост. Ова исто така треба да помогне при координирање на грижата и планирањето помеѓу болницата и заедницата
  • Поврзете се како што е потребно со специјалистите за постари лица во болницата и со специјализираните служби, тимовите за примарна здравствена заштита, доброволните организации и клучните работници во заедницата

 

Прием во здравствена установа

На рецепција

  • Онаму каде што е достапна ниска рецепција, проверете дали просторот под пултот е чист и не е блокиран со канцелариска опрема, за да се овозможи контакт лице в лице со корисник на инвалидска количка и луѓе со низок раст
  • Луѓето со потешкотии во менталното здравје или интелектуална попреченост можеби претпочитаат да седат и чекаат во мирна област доколку е достапно Информирање на луѓето за редоследот на прегледите
  • Бидете чувствителни за тоа како ја нарекувате личноста; не викајте и не ја загрозувајте нејзината приватност. Ако нема говорна и визуелна најава за нечиј ред, луѓето може да бараат од рецепционер да ги извести кога ќе бидат повикани на преглед.
    Пример:
    – Лицата со оштетен вид може да бидат предупредени со нежно тапкање по рамото или раката
    – Лицата кои се глуви или наглуви може визуелно да се предупредат со движење на раката, како што е дискретно мавтање или со нежно допирање на лицето, на нивното рамо или рака

 

Доаѓање до терминот / одделението

  • Луѓето со потешкотии при одење или проблеми со рамнотежата може да имаат потреба од помош за да стигнат до амбулантска клиника или одделение.
    На пример: – Портири треба да бидат достапни доколку лицето има потреба од помош да седне или да застане од седечка положба и/или да обезбеди инвалидска количка и да придружува лице со потешкотии во мобилноста
  • Доколку амбулантата, консултантската или просторијата за лекување се наоѓаат во дел од болницата до кој пациентот не може да пристапи (на пример, по скали), треба да се организира алтернативна локација која е достапна за пациентот. Направете план за корекции на недостапната локација во иднина
  • Лице со оштетен вид може да побара „водич за вид“. Повторно, портирите, рецепционерите и другиот персонал можат да научат како соодветно да ги придружуваат и водат луѓето со оштетен вид, кога тоа ќе биде побарано во одделението
  • Да се приспособат на барањата на лице со попреченост кога тие се примени на одделение. На пример: одвојте кревет блиску до пристапен тоалет и капацитети за перење, уверете се дека има пристап до преводи за глуви или наглуви луѓе, доколку има телевизор во собата
  • Каде што е можно, едно лице може да претпочита да биде во мирен дел од одделението или во еднокреветна соба; на пример: лице со потешкотии во менталното здравје може да претпочита да биде сместено во мирен дел од одделението или во еднокреветна просторија, ако е можно, подалеку од гласни звуци и силни светла. Еднокреветна соба може да биде важна за некој кој треба добро да спие за да се справи со одредена состојба (на пример, биполарно растројство).
      • На личноста со наглувливост може да му биде полесно да комуницира поефективно во тивок дел од одделението или еднокреветна соба.
      • При хоспитализација на лице со оштетен вид, поставете го креветот така што ќе може да види кога некој доаѓа во собат.
      • Лице со интелектуална попреченост или когнитивни оштетувањето може да биде помалку анксиозно ако е во познато и тивко опкружување.
      • Лице со деменција или друго когнитивно оштетување може да има корист од тоа што е во мирен дел од одделението или во една соба. Ова може да помогне да се намали конфузијата и анксиозноста. Избегнувајте да преместувате луѓе со деменција од една во друга просторија каде што е можно, бидејќи тоа може да предизвика вознемиреност

 

Нега од семејството или негувател

  • Онаму каде што е можно, обезбедете флексибилност во времето на посета, така што лицата со попреченост ќе можат да добијат поддршка од член на нивното семејство, негувател, лице за поддршка или личен асистент, доколку тоа е побарано. Ова е важно за лицата со значителна попреченост
  • Направете посебна одредба за лицата со попреченост кои немаат негувател или лице за поддршка што ќе им помогне. Многу е важно да се обезбеди помош со оброци и хидратација, користење на тоалет и миење
  • Грижата од семејството или негувател никогаш не треба да ја замени општата грижа што ја обезбедува болничкиот персонал

 

Потреби за грижа специфични за попреченост

Бидете свесни за специфичните потреби за здравствена поддршка поврзани со попреченост. Свесноста за потребата од специфична грижа може да избегне појава на покомплицирани здравствени проблеми

На пример:

  • Лицето може да бара редовно вртење за да се избегне ризикот од појава на рани од притисок
  • Лицето може да бара употреба на дигалка, инвалидска количка или друга специјализирана опрема
  • Лицето со повреда на ‘рбетниот мозок или парализа може да бара навремени и почитувани процедури за нега на дебелото црево да се спроведат во одредено време.

На фотографијата се прикажани постаро лице во инвалидска количка и медицинско лице

Објаснете ги медицинските процедури јасно

Ако некое лице е подложено на операција или каква било процедура, важно е однапред да биде јасно објаснето што ќе се случи. Објаснете јасно и чекор по чекор што се случува во секоја фаза.

  • Доколку анестезиологот ќе стави маска за кислород, тоа треба однапред да се објасни.
  • Доколку некое лице прави скенирање со МНР, мамограм или рендген, јасно објаснете ги сите процедури и известете го лицето кога се движите зад екранот или во друга просторија.
  • Доколку се користи дијагностичка опрема, како што е ехокардиограм, опишете јасно што е на екранот, бидејќи тоа може да не го види лице со оштетен вид или да го разбере лице со когнитивни оштетувања.

Секогаш прашувајте ги лицата со попреченост:

„Дали може нешто да направиме за да ви помогнеме?“