Γενικές πληροφορίες
Οι κρατικές υπηρεσίες και οι δημόσιοι οργανισμοί είναι νομικά υποχρεωμένοι να διασφαλίζουν ότι τα δημόσια κτίρια και οι εγκαταστάσεις τους είναι προσβάσιμα σε άτομα με αναπηρία. Οι προκλήσεις μπορεί να είναι ελαφρώς διαφορετικές για άτομα με κινητικά προβλήματα, άτομα που χρησιμοποιούν βοηθήματα βάδισης, χρήστες αναπηρικών αμαξιδίων, άτομα με προβλήματα όρασης (άτομα με προβλήματα όρασης ή άτομα που είναι τυφλά), άτομα με προβλήματα ακοής ή άτομα με διανοητική αναπηρία.
Απαιτούνται πολλές διαφορετικές προσαρμογές για να γίνει το κτίριο πλήρως προσβάσιμο.Οι διαχειριστές κτιρίων πρέπει να βεβαιωθούν ότι οι χώροι έχουν σχεδιαστεί για να είναι προσβάσιμοι σε αυτά τα άτομα. Οι υπεύθυνοι για τη θέση σε λειτουργία ενός συγκεκριμένου κτιρίου θα πρέπει να φροντίζουν να καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα αναγκών και προσαρμογών, συμπεριλαμβανομένων εκείνων των ατόμων με αναπηρία.
Ρωτήστε τους ανθρώπους σχετικά με τις απαιτήσεις φυσικής πρόσβασης, προκειμένου να ανταποκριθείτε πιο εύκολα και λειτουργικά στις απαιτήσεις του ατόμου όπου είναι δυνατόν. Παρέχετε πληροφορίες σχετικά με τη φυσική προσβασιμότητα των εγκαταστάσεων και της υπηρεσίας σας, συμπεριλαμβανομένων των διαθέσιμων βοηθημάτων και εξοπλισμού, σε οποιοδήποτε υλικό πληροφοριών ασθενών ή στον ιστοσελίδα σας.
Ο ρόλος των μελών της οικογένειας και των υποστηρικτικών προσώπων
Τα μέλη της οικογένειας και το λοιπό προσωπικό υποστήριξης συχνά διαδραματίζουν βασικό ρόλο στην παροχή πρόσβασης στην υγειονομική και κοινωνική περίθαλψη για άτομα με αναπηρίες, στην πλοήγηση στο σύστημα υγείας και κοινωνικής φροντίδας και στην υποστήριξη ενώ βρίσκονται στο νοσοκομείο ή σε άλλες εγκαταστάσεις υγειονομικής περίθαλψης.
Εάν ένα άτομο με αναπηρία δεν θέλει να συνοδεύεται από κηδεμόνα ή μέλος της οικογένειας, αυτό θα πρέπει να γίνεται σεβαστό. Το μέλος της οικογένειας, ο φροντιστής ή το άτομο υποστήριξης θα κατανοήσει γενικά την αναπηρία του ατόμου και μπορεί να παρέχει πληροφορίες σχετικά με τις απαιτήσεις προσβασιμότητας του ατόμου.
Αυτό είναι σημαντικό όταν τα άτομα με αναπηρία δεν μπορούν εύκολα να επικοινωνήσουν τις ανάγκες τους. Το προσωπικό θα πρέπει να γνωρίζει τον σημαντικό ρόλο του και να διευκολύνει την επικοινωνία μαζί του. Μπορεί να χρειαστεί διερμηνέας εάν ο κύριος φροντιστής ή ο εκπρόσωπος του ασθενούς/χρήστης της υπηρεσίαςείναι κωφός. για παράδειγμα, Κωφοί γονείς με παιδί που μπορεί να ακούσει. Ενώ είναι καθήκον του χρήστη της υπηρεσίας να ζητήσει διερμηνέα, το προσωπικό είναι υπεύθυνο για τις ρυθμίσεις.Θεωρείται καλή πρακτική για τις υπηρεσίες να φροντίζουν για διερμηνέα χωρίς προειδοποίηση, σε περιπτώσεις που απαιτούνται επαναλαμβανόμενες επισκέψεις ή όταν είναι γνωστό εκ των προτέρων ότι ο χρήστης της υπηρεσίας τη χρειάζεται.
Η συνεργασία μεταξύ των οικογενειακών φροντιστών ή άλλου βοηθητικού προσωπικού και του προσωπικού υγείας και κοινωνικής φροντίδας μπορεί να βοηθήσει να διασφαλιστεί ότι ικανοποιούνται οι βασικές ανάγκες και απαιτήσεις για προσβασιμότητα ή επικοινωνία ενός ασθενούς με αναπηρία.
Η οικογένεια ή άλλοι φροντιστές μπορούν να βοηθήσουν στις δραστηριότητες της καθημερινής ζωής (όπως να βοηθήσουν ένα άτομο να φάει ή να πιει, να ντυθεί ή να γδυθεί, να περπατήσει ή να χρησιμοποιήσει την τουαλέτα) όπου χρειάζεται. Ωστόσο, οι οικογενειακοί φροντιστές και άλλα άτομα υποστήριξης δεν πρέπει ποτέ να χρησιμοποιούνται για να αντικαταστήσουν γενικούς νοσηλευτές ή προσωπικό υγειονομικής περίθαλψης.
